کد مطلب:28589 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
امّا بعد؛ این مایه گم راهی كه با خود داری، چندان دور از همانی نیست كه خانواده و خاندان تو با خود داشتند؛ هم ایشان كه كفر و باطل خواهی وادارشان كرد بر محمّد صلی الله علیه وآله حسد ورزند، تا آن گاه كه به خاك هلاكت در انداخته شدند - چنان كه خود می دانی -؛ همانان كه هیچ حریمی را پاس نداشتند و هیچ [ رخداد ]بزرگی را دور نكردند. من، خویش، در آن سرزمین ها، حاضر بودم؛ در تنور جنگ با آنان حمله ور بودم و بُرّندگی شمشیرهایشان را كُند می ساختم و با سران ایشان و سردمداران گم راهی می جنگیدم. به خواست خداوند، جانشین ایشان [ یعنی تو] را نیز در پی همان پیشینیان خواهم فرستاد. و چه بد جانشینی است آن كه بر جای پیشینیانی نشیند كه جایگاه و فرودگاهشان آتش است. والسّلام![1].
2382. شرح نهج البلاغة - به نقل از مدائنی -:علی علیه السلام به او (معاویه) نوشت: